إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او
از سادات پاریزی، یکwell-known د?
? میان اشرافیهای فارسی بود، اما
از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بی?
?تر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آ
ثار زیادی
از این نوع را درب?
? میگرفت. یکی
از آ
ثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد
از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی
از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten
از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و اندی?
?من?? شناخته میشد و آ
ثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرا?
? میگرفت. او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آ
ثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندی?
?من??ان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.
